argumentem funkcji
Encyklopedia PWN
mat. wartość argumentu, dla którego zaburzona jest ciągłość funkcji, np. określona w tym punkcie wartość funkcji jest różna od jej granicy.
mat. według definicji Heinego — taka liczba g, że dla dowolnego ciągu argumentów {xn} zbieżnego do danego x0 (granica funkcji w punkcie x0) zachodzi: 
(granica ciągu);
(granica ciągu);
mat. jedno z centralnych pojęć całej matematyki, w szczególności analizy matematycznej, ale także innych działów, m.in. topologii i teorii mnogości;
mat. funkcje kąta φ, oznaczane symbolami: sinφ (sinus), cosφ (cosinus), tgφ (tangens), ctgφ (cotangens), secφ (secans), cosecφ (cosecans), określone za pomocą wzorów: sinφ = y/r, cosφ = x/r, tgφ = y/x = sinφ/cosφ (dla kątów φ ≠ π/2 ± nπ, gdzie n = 0, 1, 2, 3, ...), ctgφ = x/y = cosφ/sinφ (dla φ ≠ ±nπ), secφ = r/x = 1/cosφ (dla φ ≠ π/2 ± nπ), cosecφ = r/y = 1/sinφ (dla φ ≠ ±nπ).
funkcja różnowartościowa, injekcja,
mat. funkcja f(x), która różnym argumentom przypisuje różne wartości, tzn. dla dowolnych elementów jej dziedziny x1, x2 z nierówności x1 ≠ x2 wynika nierówność f(x1) ≠ f(x2);
